კრეჭანა
ლადოს კრეჭანას ეძახიან. ეს იმიტომ, რომ გან-განზე ამოსული დიდი კბილები აქვს და სულ იცინის, იცინის...
ერთხელ კრეჭანას მეველემ დაუძახა:
- მოდი აქ!
კრეჭანა გაიკრიჭა და მივიდა.
- მწიფე გულაბი არ გინდა? - ჰკითხა მეველემ.
კრეჭანა ისევ გაიკრიჭა და თავი დაუქნია:
- მინდა.
მეველემ ჩანთიდან ჩაყვითლებული გულაბი ამოიღო და გაუწოდა.
კრეჭანამ გულაბი იმწამსვე პირისაკენ გააქანა და ჩაკბიჩა.
მეველემ უცებ გულაბი ხელიდან წაართვა, ჩანთიდან მეორე გაკბეჩილი გულაბი ამოიღო და ახლადგაკბეჩილს შეადარა. ორივეს ერთნაირი ნაკბილარები ეტყობოდა.
მეველე კრეჭანას ყურში სწვდა:
- იყავი თუ არა ჩვენებიანთ გულაბზე?
უარის თქმა აღარ შეიძლებოდა.
- ვიყავი! - აღრიალდა კრეჭანა.
ასე დაიჭირა მეველემ ეს ონავარი ბიჭი ქურდობაზე.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
გადააქციე პასუხისმგებლობა თამაშად
თუ თქვენი შვილი უარს ამბობს რაიმეს გაკეთებაზე, სცადეთ ის თამაშად აქციოთ. „იუმორი და თამაშები ორი ეფექტური საშუალებაა, რაც ხშირად მშობლებს ავიწყდებათ“, ამბობს ზებუკერი. როდესაც საკუთარი ვაჟი სკოლამდელ დაწესებულებაში სწავლობდა, ზებუკერი შვილს ფეხზე ისე აცმევდა, თითქოს იგი ფეხსაცმლის მაღაზიის კლიენტი ყოფილიყო. „ვეუბნებოდი ხოლმე: „კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ქ-ნი დედიკოს ფეხსაცმლის მაღაზიაში, დღეს შემიძლია შემოგთავაზოთ შესანიშნავი წყვილი ფეხსაცმელი“, ამას სულელური აქცენტით ვეუბნებოდი და ძალიან ერთობოდა“.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
